Het Amerikaanse visumprogramma voor hooggekwalificeerde werknemers, met name het H-1B-visum, verkeert in een crisis. Ondanks de retoriek van beide kanten is de realiteit dat het systeem ernstig gebrekkig is, en dat de voorgestelde “oplossingen” – zoals een voorgestelde visumvergoeding van 100.000 dollar – het risico lopen de Amerikaanse innovatie te verlammen in plaats van de binnenlandse banen te beschermen.
Het debat gaat niet alleen over immigratie; het gaat over economisch concurrentievermogen. De opmerkingen van president Trump, waarin hij het programma aanvankelijk verdedigde als een noodzakelijke bron van ‘talent’, benadrukken een fundamentele spanning binnen zijn regering. Terwijl zijn basis een ‘America First’-aanpak vereist, vertrouwt de Amerikaanse economie steeds meer op in het buitenland geboren specialisten op gebieden als geneeskunde, software-engineering en geavanceerd onderzoek.
De fouten van het Visa-systeem
Het huidige H-1B-systeem is rijp voor misbruik. Bedrijven maken gebruik van mazen in de wet door carrosseriebedrijven te gebruiken om goedkope arbeidskrachten in te huren, en werknemers kunnen door bureaucratische vertragingen jarenlang vast komen te zitten in laagbetaalde banen. Het loterijachtige selectieproces maakt het zelfs voor hooggekwalificeerde aanvragers moeilijk om visa te bemachtigen.
Tech-ondernemer Vivek Wadhwa, zelf een immigrant, legt uit dat de problemen dieper gaan dan alleen de vergoedingenstructuur. Het systeem is zo ingewikkeld dat bedrijven er actief voor kiezen hun innovaties elders te bouwen. Wadhwa besloot zijn medische diagnostiekbedrijf naar India te verhuizen nadat hij zich realiseerde dat hij vanwege het H-1B-knelpunt niet op betrouwbare wijze de ingenieurs en wetenschappers kon inhuren die hij nodig had.
“Ik zocht naar talent… ik kon het gewoon niet vinden. Dus begon ik op LinkedIn te zoeken naar experts over de hele wereld… Er waren er nogal wat in India. Dus ik wilde ze inhuren… [maar] de kans dat ik dat wel zou kunnen, is letterlijk een loterij.”
De economische gevolgen
De voorgestelde vergoeding van $100.000 zou het systeem voor startups en kleine bedrijven effectief afsluiten. Terwijl grote bedrijven als Google en Microsoft de kosten kunnen dragen, zouden opkomende bedrijven met krappe budgetten niet kunnen concurreren. Dit betekent minder banen, minder innovatie en uiteindelijk een verlies aan economische groei.
Wadhwa wijst erop dat de VS al achterop raken. Andere landen, met name India, investeren zwaar in STEM-onderwijs en werven actief geschoolde arbeidskrachten. Als Amerika zijn visumsysteem niet aanpakt, riskeert het zijn technologische leiderschap af te staan.
Een pad vooruit
De oplossing is niet om visa te beperken; het is bedoeld om het proces te stroomlijnen en systemische problemen aan te pakken. Wadhwa stelt voor om de naar schatting 1 miljoen legale immigranten die in het ongewisse zitten te bevrijden, zodat ze permanente inwoners kunnen worden en volledig kunnen bijdragen aan de economie. Het elimineren van willekeurige vergoedingen en het verminderen van bureaucratische hindernissen zou ook innovatie bevorderen.
Uiteindelijk moet Amerika erkennen dat zijn toekomstige succes afhangt van het aantrekken en behouden van mondiaal talent. Het huidige visumsysteem is niet alleen kapot; het schaadt actief de economische vooruitzichten van het land.
