Przez dziesięciolecia testy bezpieczeństwa zarówno w branży motoryzacyjnej, jak i lotniczej skupiały się głównie na męskiej budowie ciała, przez co kobiety były statystycznie bardziej narażone na poważne obrażenia w wypadkach. Chociaż przepisy wymagają rygorystycznych testów, standardy opierają się prawie wyłącznie na manekinach symulujących dorosłych mężczyzn, ignorując istotne różnice fizjologiczne, które wpływają na bezpieczeństwo połowy populacji.
Зміст
Męski standard jako norma
Manekiny, opracowane po raz pierwszy do celów wojskowych w 1949 r., stały się standardem w przemyśle motoryzacyjnym w latach sześćdziesiątych XX wieku. Najpopularniejszy model, Hybrid III „Medium Man” (175 cm, 78 kg), pozostaje punktem odniesienia w zakresie certyfikacji bezpieczeństwa zarówno w samochodach, jak i samolotach. Chociaż niektóre testy samochodowe obejmują manekina „małej kobiety”, często jest to mniejsza wersja modelu męskiego z dodatkowymi plastikowymi piersiami, symulująca raczej 12-letnią dziewczynkę niż dorosłą kobietę.
Zaledwie trzy lata temu szwedzcy inżynierowie zaprezentowali pierwszy manekin imitujący „przeciętną” kobietę (162 cm, 62 kg). Jednak stosowanie tego dokładniejszego modelu nie jest jeszcze prawnie wymagane w żadnej branży.
Dlaczego kobiety są bardziej bezbronne
Kobiety doznają nieproporcjonalnie dużej liczby obrażeń w wypadkach samochodowych, nawet przy małych prędkościach. Nie jest to spowodowane złą jazdą; Jest to błąd projektowy. Kobiety siedzą dalej do przodu niż mężczyźni ze względu na różne proporcje kończyn, co prowadzi do poważniejszych konsekwencji, gdy systemy bezpieczeństwa są zaprojektowane dla męskiej budowy ciała. Niektóre samochodowe systemy bezpieczeństwa przeznaczone dla mężczyzn w rzeczywistości zwiększają stopień obrażeń u kobiet.
Te same męskie uprzedzenia istnieją w lotnictwie. Wszystkie testy bezpieczeństwa samolotów, w tym projektowanie siedzeń i pasów bezpieczeństwa, przeprowadzane są na manekinach płci męskiej. Przepisy obowiązujące w USA i Europie, które ustanawiają globalne standardy bezpieczeństwa, wymagają stosowania manekinów męskich w celu uzyskania certyfikatu odporności na zderzenia.
Luka fizjologiczna
Mężczyźni mają o 8% większą masę szkieletową i inny rozkład masy ciała niż kobiety. Żeńskie hormony prowadzą do osłabienia więzadeł, wpływając na stabilność stawów. Te różnice mają znaczenie. Niższy wzrost kobiet, szersze ramiona i większe biodra sprawiają, że nie pasują one do „przeciętnego” męskiego wyglądu.
Szczególnie niepokojący jest brak testów dedykowanych kobietom w lotnictwie. Nie ma badań dotyczących wpływu tej męskiej uprzedzeń na pasażerki i załogę. Branża wykorzystuje manekiny płci męskiej do wszystkich ocen bezpieczeństwa, w tym oceny postawy podczas lądowania awaryjnego.
Droga naprzód
Obecne standardy opierają się na fałszywym założeniu, że kobiety to po prostu „mniejsi mężczyźni”. Różnice fizjologiczne wymagają indywidualnych środków bezpieczeństwa. Należy zobowiązać przemysł lotniczy i motoryzacyjny do stosowania kobiecych manekinów i przeprowadzania kompleksowych badań dotyczących skutków urazów u kobiet.
Ignorowanie tych różnic jest nie tylko nieetyczne, ale okazało się również niebezpieczne. Dopóki przepisy nie będą zgodne z rzeczywistością, połowa populacji będzie w dalszym ciągu narażona na zwiększone ryzyko poważnych obrażeń w wypadkach.
